آس نهان قمار من

قایق کاغذی رو آب داره میره من نگاهش میکنم و گریه ام میگیرهقایق کاغذی میره و میدونم که برای گریه کردن دیگه دیرهشکل مهتاب توی خاطره اسیره دلم از دیدن نیلوفر میگیرهعکس خوب کودکی کنار برکه زل زده به قایق و با اون میمیرهجاده تنها اونور برکه نشسته باز نگاهش به منه این منِ خستهقصه مسافر و قصه رفتن قصه تلخ منه در خود شکسته---------------------------------------------------------------------------داشتم گوش می دادم....گریه ام گرفت...دست کردم توی کیفم....آخرین دستمالی که از ایران همراهم بود رو در آوردم و اشکمو پاک کردم.سیملیسم رو دوست داشتم، ولی از وقتی اومدم اینجا، این سمبل ها دارن جانم رو می جوند. آس نهان قمار من...